hanzio: Mike Oldfield – The Orchestral Tubular Bells [1973]

Op zondagmorgen ‘moest’ ik ‘verplicht’ luisteren naar Muziek mozaïek van Willen Duys. Mijn vader was een fanatiek luisteraar van dit programma. Over het algemeen redelijk rustige middle of the road muziek. Tot… de instrumentale versie van Tubular Bells voorbij kwam. Toen was ik meteen verkocht. Wat een vreemde muziek in dit programma dat voornamelijk werd gevuld met Carpenters-achtige muziek (in mijn herinnering.

De volgende dag ging ik meteen naar Max van Praag platenzaak op de Amsterdamse straatweg in Utrecht. Helaas had de winkel de LP niet. Toen was het vooral zoeken naar een zaak die hem wel had.

Uiteindelijk ben ik geslaagd bij Staffhorst. Als ‘echte hardrocker’ was deze muziek totaal buiten mijn beleving. Als ik de Filharmonische versie beluister denk ik nog regelmatig aan die zondagochtenden dat ik luisterde naar voor mij saaie, maar opeens waanzinnig goede muziek.

(Of we voor of na willem Duys snaar de kerk gingen kan ik me niet meer herinneren).