Pink Floyd - The Wall [1979] (Wiki link)

Mijn historie:

De inmiddels wel hechte vriendengroep van de MTS ging ook bij elkaar verjaardagen vieren. Deze keer in Den Helder. Volgens mij kwam diezelfde week ook "The Wall" uit, een perfect verjaardags cadeau. De eerste tonen heb ik in ieder geval in de vooravond in Den helder gehoord. Het was al bijna 3 jaar geleden dat er nieuwe muziek uitgekomen was. "Animals" was wel mooi, maar deed het ergste vrezen. Kon het nog donkerder? "The Wall" liet weer een geheel nieuw Pink Floyd geluid horen. De stereo van onze vriend was naar beneden gehaald, want geluid is belangrijk. "In The Flesh" begint, huh, een lieflijk deuntje in de verte, even harder dan maar. O, knal, de hele band zet aan, recht in je oren. Even later kon al niet meer stuk, kant 1 was heel indrukwekkend. Hierna kwam het feest en de muziek werd zachter gezet. Maar het begin was fenomenaal.

Score: ******* **

De impact van "The Wall" is inmiddels groot, de score zal niet verrassend zijn. Het is nog steeds wel een donker verhaal, maar de muziek is toegankelijker, breekbaarder en de emoties heftig. Het is enorm knap om een dergelijke inhoud in een zulke indrukwekkende muziek vorm te geven. Daar waar het vermogen van Pink Floyd op "The Dark Side of the Moon" en "Wish You Were Here" ingezet werd om kunstzinnige muzikale hoogstandjes te maken is die energie hier ook gebruikt om de hoogte en vooral dieptepunten van dit "levensverhaal" weer te geven. Om gek van te worden of afgestompt van te raken: "Comfortably Numb".

"Another Brick In The Wall" werd een grote hit. Zoals ik al zei, de impact was groot.