Dit is een goed gevallen download waar ik de oorsprong niet meer van weet. Een gevolg van het sinds +/- 2007 structureel wekelijks downloaden van alle nieuwe muziek die ik maar vinden kan. De eerste luister sessie is dan een heel vluchtige samen met de rest van de downloads om de muziek die op eerste gehoor niks is te filteren. De muziek die dat overleefd gaat de "wasstraat" in om er met een vast format weer uit te komen qua mapnaam, mapinhoud, tags en een mooi plaatje. De toppers worden in CD's aaibaar gemaakt, een groot deel verdwijnt met de delete knop en een deel blijft in de beloften status hangen om enige tijd later misschien alsnog gedelete te worden. Een proces waar weinig vuilnis uit voortkomt. Het liefst zou ik iedere week alle nieuwe CD's vanuit een fysiek exemplaar beoordelen, maar wat doe je dan met de CD's die je niet leuk vind? In de vuil container? Dat vind ik niks. In een kast opslaan, is ook niks. De kans om nieuw muziek via Spotify te luisteren is hierbij een stap in de goede richting als dat wat aan nieuwe releases gepresenteerd wordt ook een goede afspiegeling zou zijn van alle nieuwe releases, maar helaas de nieuwe release worden gefilterd. Het merendeel van de "buit" van deze week kom ik niet in de lijst nieuwe releases tegen. Wie heeft de oplossing?

 

 

Dit is al het 17e studio album van Ani DiFranco en voor mij is het de eerste kennismaking. Als eerste valt de "sprekende" stem op, niet heel mooi of zo, maar met veel zeggingskracht. Dit is ook muziek welke je onherroepelijk de tekst in zuigt. Wat me niet vaak gebeurt. De omlijsting en de sfeer bepalen meestal in eerste instantie wat ik mooi vind. De tekst is goed te verstaan, dat is de eerste verdienste, maar de observaties en meningen worden ook op een leuke manier gebracht. Het geheel heeft een soort positieve, beschouwende sfeer. De instrumentale omlijsting is sterk, want hebben een eigen orgineel kenmerk en veel variatie. Geen orkest achtige benadering, maar de individuele instrumenten komen allemaal goed tot hun recht wat een mooi open beeld geeft en de zang veel ruimte geeft. Een plaat die langzaam groeit en groeit in beleving.

 

  

 

(Alleen sneak peek, geen heel album gevonden)

 

 

 

 

Geen hits, want ook geen singles. Maar ook de CD's lijken niet zo bekend te zijn in Nederland.