Mijn CD (en LP) lijst.


 

Blackfield - Welcome to My DNA [2011] (Wiki)

 
 
 
 

 

Mijn historie:

De muziek van Blackfield lag meteen al goed in m'n oren. Wel vervelend naast de Black keys, Black Angels (Black Sabbath) nu ook nog Black keys. Hoe hou je het uit elkaar? Nou inmiddels lukt dat wel, vooral omdat de stem van Steven Wilson goed herkenbaar is. Niet dat ik het de eerste keer hoorde, maar er knaagde wel zo'n gevoel dat het ergens bekend was. Eind 2009 had ik Porcupine Tree voor de 2e keer zien optreden (HMH) en stond de band hoog in de persoonlijke waardering. Alle reden dus om Steven Wilson te herkennen. Blackfield bleek een samenwerking te zijn met Aviv Geffen. Een geslaagde samenwerking dus, er zijn in totaal 4 mooie albums uitgebracht als Blackfield. Later dit jaar komt ook weer een solo album van Steven Wilson uit (Grace for drowning), een soort rode draad in die tijd.
 
 
 
 
 
 

Score: *******

De muziek is meer verhalend en minder hoekig dan die van Porcupine Tree, er is veel samenzang, en is meer ge-orkestreerd. Wikipedia noemt het art-rock, wat vooral wil zeggen dat het geen luchtige muziek is maar meer serieus klinkt. Door de akoestische gitaar, her en der violen, piano en de gedragen zang zijn er heel veel momenten in de muziek die een grote schoonheid hebben omdat ze zo mooi klinken. Daarnaast is de structuur enopbouw van de nummers wel zo goed als je van Porcupine Tree/ Steven Wilson gewend kan zijn. In "Go To Hell" wordt m'n aandacht naar "Sit down. Stand up" van Radiohead getrokken, het enige minpuntje van de plaat. Verder is het mooie luister muziek, dus om er eens lekker voor te gaan zitten, en om te luisteren op een licht verhoogd volume.
 

 

 

 
Er is wel een single uitgebracht "Waving", maar de Top 40 kent het niet.

Tijdsbeeld uit 2011

01-03-2015 13:11

.

https://nl.wikipedia.org/wiki/2011

 

 
 

 

—————