In eerst instantie wist ik niet dat dit muziek uit Nederland was. Waar in Nederland toch voornamelijk dance of slappe aftreksels van seventies soul gemaakt wordt, bleek er eindelijk weer eens een band opgestaan met een geheel eigen geluid gecombineerd met een hoge muzikale kwaliteit. Gelukkig zijn er veel mesen die herkennen gezien de waardering in prijzen en nominaties. Toch is dat geen garantie voor succes, en een zo'n plaat maken is een hele tour, maar het zijn er inmiddels 3. Het nieuwtje is er van af en dan moet de muziek echt het werk gaan doen. En hier wordt het spanned, de eerste 3 platen hadden een steeds groter succes, de 4e zal reeksmatig in 2015 moeten gaan verschijnen. Ik hoop dat de creatuiviteit en eigenheid zullen gaan zegevieren.

 

 

 

 

De muziek van de Staat is heftig. Niet dat het metal is, maar bij de Staat is er altijd sprake van een hevige opwinding die met muzikale middelen tot uiting wordt gebracht. Deze opwindig wordt op een heel orginele manier omgezet in veel drum en gitaar accenten en percussie, heftige samenzang en een hoog tempo. Geen dance ritmes waar ik op afknap, maar rock muziek in een nieuwe prettige vorm. Als er al even een vorm van rust optreed dan klinkt de muziek als de gemiddelde rock-band in de Top 40. Dan worden de melodische kwaliteiten wat herkenbaarder. Toch is de opgefokte melodie wel de kracht van de Staat en maakt het het heftige toch zo fijn om naar te luisteren. Lekker, maar niet voor elk moment van de dag. Ik zou heel graag een optreden gaan zien, dat lijkt me heel tof. Dat zou betekenen dat ik heel ouderwets naar een festival zou moeten gaan. B.v. naar Dijkpop hier in de buurt, wel een kans om Tim Knol z'n heftige kant te zien in The Miseries. Of toch maar hopen op een keer Paradiso of HMH?

 

 

Helaas alleen de single "Sweatshop".

 

 

"Sweatshop" heeft alleen Tipparade gehaald van de Top 40, maar in de Single Top 100 nummer 31.