Mijn CD (en LP) lijst.


 

Allah-Las - Allah-Las [2012] (Wiki)

 
 
 
 

Mijn historie:

Treinreizen van en naar het werk met Allah-Las muziek op de iPod is de eerste herinnering. In de loop van 2013 bleek ook m'n jongste dochter er enthousiast over te zijn. Wat ik opmerkelijk vond omdat de muziek eenvoudig weggezet kan worden als niet interessante sixties namaak/ hermaak. Ik heb haar nog niet eerder kunnen betrappen op enige affectie richting de roots van popmuziek. De jeugd zal dus anders naar de Allah-Las kijken en luisteren dan de groep die in de sixties geboren is. Misschien is hier ook een parallel te trekken met de vreemde hang naar vinyl op dit moment. Het geluid van de LP wordt geroemd en mystiek gemaakt. Daar ben ik het 1 schone draaibeurt mee eens, daarna moet je de LP weggooien en een nieuwe pakken. Ik ben nog niet zo lang gelden naar een high-end show geweest en ook daar worden nog veel platenspelers op die apparatuur aangesloten. En ik vind het zo belachelijk! Luister je naar een stereo set van bij elkaar meer dan € 100.000,- en dan hoor je ruis, gekraak en tikken tijdens een demonstratie. Echt!
 
 
 

Score: ******* **

Terug naar het geluid van de Allah-Las. Het geluid is top en verdiend een € 100.000,- set en een 24 bit 192 kHz repropoductie (zeg maar Pono waardig). Ik ben weg van het geluid van de elektrische gitaren van de Allah-Las. Daarnaast is de Allah-Las een goede band met een eigen muziekstijl. Wikipedia heeft niet voor niets moeite om het in een hokje te stoppen (Garage rockRock and Rollindie rockpsychedelic rocksurf rock). De zang, voornamelijk Miles Michaud staat niet heel erg op de voorgrond, maar is prettig ingehouden, een soort van cool. Een mooie mix. Voor mij een moderne variant van de beat-muziek. Zo lekker om hier naar te luisteren!
 

 

 

 
Genoeg singles, nog geen hits (helaas).

Tijdsbeeld uit 2012

14-04-2015 12:20

.

https://nl.wikipedia.org/wiki/2012

 

 

 

—————